Nieuwe Start

Golden Not In The Golden State?

Alright, daar zijn we dan. Ik weet niet hoe vaak ik al ben begonnen met het schrijven van de update, maar elke keer weer heb ik het verwijderd. Wat je dus leeft is de definitieve versie.

Laten we als eerste beginnen met de grote plottwist: Ik ben nog steeds in Nederland, en ik blijf hier.

Ja een shocker. Het shockeerde mijzelf dan ook heel erg.

Minstens een maand geleden had ik een visum-interview bij het Amerikaanse consulaat in Amsterdam. Na anderhalf uur kreeg ik te horen dat ik afgewezen was, omdat ze me niet volledig vertrouwden, als in dat ze dachten dat ik wellicht in de V.S. wilde blijven, of wilde gaan werken ofzo. Ik raakte in paniek, want ik dacht dat ik niet op tijd een tweede interview kon krijgen, maar de volgende dag lukte het me om voor de week erna (woensdag 6/9) een 2e interview in te plannen. Ik had voor het gesprek allemaal bewijs en documenten uitgeprint om aan te tonen dat ik die studie nodig heb voor mijn toekomstplannen en dat ik naar Nederland zou en moest terugkeren. Vroeg in de ochtend dus naar het consulaat in Amsterdam gegaan, maar weer afgewezen. De vrouw die me afwees keek niet eens overtuigd. Aan haar uitdrukking was te merken dat er niet echt een valide reden was om me te weigeren, maar ze deden het alsnog.

Waar ik bij de 1e afwijzing echt woedend, verdrietig, geïrriteerd en wanhopig werd, was ik bij de 2e afwijzing eigenlijk gewoon voornamelijk teleurgesteld. Ik werd niet boos of verdrietig, ik was gewoon teleurgesteld in alle moeite die ik had gedaan, dat het voor niks was. Gelijk na mijn afwijzing belde ik mijn goede vrienden Levi en Maarten en stuurde ik een berichtje naar Albert en Michelle (van I Am) om door te geven wat er gebeurd was (aangezien ze via Steven ook op de hoogte werden gehouden) en om te vragen of ik nog mee kon doen met hun Bijbelschool die enigszins lijkt op BSSM, namelijk de School of Revival. De deadline voor de aanmeldingen waren namelijk al geweest, maar ik hoopte er alsnog in te kunnen komen door het persoonlijk even te vragen.
Eenmaal toen ik weer in het centrum van Rotterdam was aangekomen belde Michelle mij om te zeggen dat ze in Rotterdam waren en dat ze me met de auto konden ophalen, zodat ik gelijk die middag mee kon doen met de School of Revival. Uiteraard wilde ik dat, dus ineens was ik spontaan in de auto en op de Bijbelschool, waar ik een paar uur eerder nog in Amsterdam wist dat BSSM niet meer door kon gaan.

Je zou kunnen zeggen dat het hele proces om naar de School of Revival te gaan wel echt heel erg soepel is gegaan. Alsof de puzzelstukjes precies op de goede manier pasten. Ik geloof nu dan ook echt dat het God is die de deur van Amerika heeft gesloten, om nieuwe deuren in Nederland te openen. Ik wist het eigenlijk al gelijk bij de 2e afwijzing, maar wilde het niet accepteren. Nu echter merk ik de vrucht en begrijp ik wat God voor me heeft weggelegd.

Ik ben wel helaas 2000 euro gewoon echt kwijt aan het hele Amerika-gedoe, dus dat is wel echt heel erg naar, maar eh we leven nog! Maar goed, dat is dus het hele Amerika-gedoe en waarom ik nu nog steeds in Nederland ben.

Golden into the Prophetic

Ander land, zelfde persoon. Andere school, zelfde groei. Andere mensen, zelfde Geest.
Ja, in plaats van een Redding is het nu een Ambacht, maar ah joh, Nederland blijft zijn sfeer hebben en uiteindelijk verlost God me wel uit dit land, grapje grapje.

De School of Revival is tot de herfstvakantie als volgt opgebouwd: Elke week heb je vier dagen les: ma-do. Elke dag begin je om 09:00 en is er van 09:00 tot 09:30 worship. Dan is er van 09:30 tot 10:30 de 1e les. Dan heb je een half uur pauze, gevolgd door de les van 11:00-12:30, waarna je een uur lang pauze hebt en daarna heb je weer anderhalf uur les tot 15:00.
Elke week heeft een eigen thema.

De 1e week ging over de Cultuur van Eer. Ik was er de 1e week alleen de woensdagmiddag en de donderdag bij, dus wat ik heb geleerd is door dingen terug te kijken. Ik heb voornamelijk mezelf mogen voorstellen aan mensen en een beetje kunnen zien hoe mensen lijken te zijn. Het was niet een super speciale week voor mij, want ik zat nog voornamelijk met de teleurstelling dat ik alles voor niets deed qua Amerika.

Week van Jezus

De 2e week begon het echt voor mij. Deze week ging over Jezus, mijn goede vriend en broeder. Ik hou van Hem. Dit was de week dat ik ook echt daadwerkelijk de mensen begon leren te kennen en langzamerhand begon ik mij meer op mijn plek te voelen op de school. Nu alvast een disclaimer: bijna alle speciale dingen waar ik over ga spreken zijn dingen die gebeurd zijn buiten de school. Dat is wel het mooie aan God, dat het dus altijd kan gebeuren!
Deze week moesten we dus elke dag tijd besteden met Jezus. Ik ging tijdens een van de opdrachten dan ook even naar buiten om samen met Jezus te zitten op een bankje in het park en Johannes 17 te lezen. Hij legde mij sommige verzen uit en ik voelde daadwerkelijk zijn aanwezigheid. Ik genoot zo erg van het moment en Hij zei tegen mij dat hij er ook echt heel erg van geniet om gewoon samen dingen te doen en dat Hij dat zo liefst zo veel mogelijk doet. Met veel plezier ging ik dus ook de andere dagen met Jezus besteden. De donderdag vertelde Hij me hoe ik met minder moeite kon profeteren en hij confronteerde mij ook met relaties waar ik nog herstel in moest vinden. Ja af en toe komt Hij echt scherp uit de bocht, maar het is wel de manier mij te raken, dus Hij weet zeker wat Hij doet. De vrijdag ging ik nog even sporten met mijn gemeente en probeerde ik Jezus hierbij dus ook te betrekken, wat zeker een ervaring was. Ik sprak ook meer met hem deze avond dan met mijn gemeenteleden (oeps). Het mooie wat ik dus aan deze week heb overgehouden is dat als ik nu met Jezus tijd besteed, dat hij echt daadwerkelijk hetzelfde voor me inbrengt, als iemand die daadwerkelijk in het materiële er is. Het voelt dus alsof Jezus er fysiek is, en dat is dus echt geweldig voor mij aangezien ik nu dus alleen woon.
Naast Jezus was ik deze week ook nog bezig met het afronden van AMBITION, het grote nieuwe lied wat vorige week is uitgebracht. Ik was hier al sinds begin augustus mee bezig en had echt bizar veel tijd aan het lied besteed. Deze had ik dan ook de vrijdag ingeleverd bij mijn distribiteur en stond dus op de planning om uitgebracht te worden later.
Oh ja en ik heb eindelijk de Shack gezien.

Week van de Vader

De 3e week is de grootste week die ik heb gehad. Deze week ging over de Vader. Deze week moesten we dan ook doorbrengen met Hem, zoals met Jezus. Ik hou van de Vader. Als ik grote dingen had, besprak ik het voornamelijk met Hem. Ik weet dat Hij trouw is en dat Hij me altijd steunt en er altijd is. Maar, blijkbaar kon het nog intiemer, want het ding waar ik deze week naartoe mocht groeien is om Hem Papa te kunnen noemen. Met Abba was ik al bekend, hoewel ik het voor zeer unieke gevallen achterhield, maar Papa had ik nog nooit gedaan. Dus ik probeerde het vaker te gebruiken deze week en nu gebruik ik het best wel vaak, samen met Abba. Maar man, deze week was intens:

De maandag werd ik geraakt door de spreker en hij zei dat als hij geraakt werd tijdens een preek dat hij dan sowieso voor zich wilde laten bidden, of hij wist waarvoor of niet. Dat inspireerde mij dus, dus ik liet voor mij bidden in de pauze. Ik zei eerst dat ik niet wist waarvoor ik gebed wilde, maar nadat ik dat zei wist ik dat ik niet durfde te profeteren over de grotere dingen, of in grotere profetieën te duiken. We gingen dieper op in, in gebed, en het kwam erop neer dat ik bang was om te profeteren, omdat ik dacht dat ik Gods’ stem niet kon verstaan voor de grotere dingen, waar ik het wel bij de kleinere dingen kon. Dit was te wijten aan dat ik mezelf vergeleek met mensen waar ik tegen op keek, die al langer in het profetische wandelde, waardoor ik dacht dat zij het beter konden dan ik en dat ik het beter gewoon kon laten. Deze gedachten is dan ook verworpen, maar we wilden naar de wortel, en die lag dus bij de basisschool tijd, omdat ik werd afgewezen omdat ik anders was dan de rest. Dat was dus de wortel van het hele probleem en dit hebben we dan ook verbroken en vervangen door leugens. Hierdoor ben ik dus weer meer innerlijk genezen en durfde ik eindelijk in de grotere profetieën te duiken, want dat was erg belangrijk.

In februari heb ik namelijk redelijk wat grote woorden en beelden van God ontvangen, maar ik durfde er niks mee te doen. Een van die beelden, die ook heel vaak is teruggekomen, is een bloem. Ik wist dat het een grote betekenis had en ik vroeg dan ook mensen om de betekenis, maar iedereen kwam op de conclusie dat ik het zelf aan God moest vragen. Dat had ik dan ook eindelijk gedaan die maandagavond toen ik het durfde. Ik vroeg God wat het betekende, en Hij legde me het uit:
de bloemen staan symbool voor mijn echte identiteit die ik mag dragen, namelijk een persoon zo erg omgeven in de liefde dat zijn hele lichaamstaal, zijn gezicht, zijn woorden en houding liefde en vrede uitstralen. En ook dat ik erg kwetsbaar mag zijn en tegelijkertijd zo erg expressief.
Ik zei tegen Hem dat ik het heel erg vrouwelijk vond klinken, maar Hij zei dat het ook een kant van Hem is. Daarna zei ik dat ik het alsnog raar vond, omdat vooral in deze generatie de gedachte heerst van “nice guys finish last”, dus no way dat ik mijn toekomst zo wilde weggooien dacht ik, maar Hij zei dat de manier waarop ik liefdevol zal doen anders is dan die van de wereld, omdat de wereld nog steeds zijn eigenbelang erbij zoekt en er iets uit probeert te halen, en waar ik de hemelse liefde mag geven die opofferend en nederig is en het hart van Jezus mag openbaren, waar mensen eenmaal echt anders op zullen reageren. Dus ik zei “touché” en aanvaarde de ware identiteit, en BOEM, ineens gebeurde er iets bizars geestelijk en in een split second was mijn hele denken vernieuwd. Dat er dus echt iets gigantisch in de geestelijke wereld was gebeurd werd duidelijk doordat mijn moeder die nacht een profetische droom over mij kreeg, dus dat is wel crazy.

De woensdag sprak ik met Papa nog over enkele belangrijke dingen voor in het leven die ik hier niet ga benoemen (als je iets wilt weten vraag je het me maar lekker) :) en de donderdag legde Hij me al voor een groot gedeelte uit waarom ik in Nederland ben en wat Hij wil dat ik doe en hoe Hij me ziet.

Dan zijn er nog een paar andere dingen gebeurd, met als eerste dat ik de maandag ook voor het eerst met vlaggen was gaan dansen, volledig in het wit gekleed. Dit deed ik omdat ik hier al lange tijd profetische beelden over kreeg, en blijkbaar wil God er dus echt iets mee, want zodra ik de vlag voor het eerst vasthield voelde ik mij zo erg goed. Er was echt een enorme klik. Dus sindsdien dans ik met vlaggen, woop woop.

De vrijdag en zaterdag hielp ik nog mee met de School van Bevrijding en Heling van I Am. Ik mocht de camera’s doen en het opnemen regelen. Maar dit was dus wel vet omdat ik dus twee dagen lang veel over bevrijding mocht leren, en nu wil ik het heel graag in de praktijk brengen! Maar het was echt leuk, want heb echt een nieuwe lievelings worshiplied hierdoor gekregen, namelijk Make Room. Ook was de zaterdaglunch echt geweldig, want we gingen met het bedieningsteam dus eten in een restaurantje, maar daar begonnen we ineens allemaal te lachen in de Geest voor tien minuten lang, en dat was eigenlijk mijn eerste ervaring dat ik zelf ook echt meedeed, dus Hallelujah!

Maar het meest toffe is de zaterdagnacht. Ik was vermoeid van de hele intense week, maar had echt het verlangen om in tongentaal te spreken. Ik had dit verlangen al minstens een jaar en bad er dan ook echt heel vaak voor, maar deze nacht was het anders. Ik was helemaal ontroerd van de week en van Gods’ goedheid en bad dus tot de Vader en de Geest met het meest open en oprechte hart en vroeg of ik in tongen kon spreken. Ik vroeg het ook nog een extra keer aan Jezus: “Jezus, wilt U tegen de Geest zeggen dat ik echt heel graag in tongen wil spreken!” zei ik met een kinderstem. En ineens voelde ik wat op mijn tong landen. Ik probeerde in tongen te spreken en ja hoor. Ik bleef spreken en mijn hoofd werd gevuld met de grootsheid van God. Ik werd zelfs mijn bed ingedrukt door de grootsheid. Ik barstte in tranen uit en zat echt minutenlang te janken als een klein kind. Ik ben hier zo dankbaar voor en ben er zo gelukkig mee. Eindelijk was mijn gebed verhoord, gewoon simpelweg in mijn eigen bedje. En pas hoorde ik nog van een vriendin van me dat ze door mijn getuigenis er ook weer naar uitstrekte en hetzelfde haar dus was overkomen. Allelujah! God is geweldig en het kan gewoon in je binnenkamer gebeuren allemaal!!!

Week van de Geest

En er bestaan geen rustige weken in het Koninkrijk van God, want deze week werd ik elke dag weer gebroken, om weer opgebouwd te kunnen worden. De week ging over de Geest en zoals gewoonlijk gebeurde het spectaculairste buiten de school allemaal. Het komt erop neer, elke dag kwam de Geest ineens met een erge pijn waarmee ik zat, zonder dat ik het doorhad. Daardoor voelde ik me dan echt verschrikkelijk, alleen zodat Hij het na een tijdje kon genezen. EN ZO GING ELKE DAG! IK WAS KAPOT JOH! De Geest focuste deze week dan ook voornamelijk op de volledige innerlijke genezing van alle scherven die nog in mijn hart zaten door mijn vorige relatie. Ja blijkbaar zat er nog redelijk wat, en blijkbaar blokkeerde het redelijk veel herinneringen, gedeeltes van mijn identiteit en angst voor intimiteit. Maar door er elke dag mee bezig te zijn een een intens weekend kan ik nu officieel zeggen dat ik volledig innerlijk genezen ben wat betreft mijn vorige relaties! Hallelujah. Ik voel me geweldig door, ik krijg er totaal geen angst meer door, wat een bevrijding! Ik raad jullie allemaal aan een traject van genezing met de Geest af te leggen, want er zijn echt veel dingen waarvan je niet doorhebt dat het je alsnog pijn doet!

Deze week begon de fulltime klas van de SoR (School of Revival) dan ook echt meer te verbinden, omdat we echt een intens prayer session hadden op de maandag in de pauze. We zaten een uur lang voor elkaar te bidden en je kon echt voelen dat we groeide als groep, wat echt geweldig is. Trouwens er zitten echt geweldige mensen in mijn klas, maar als ik over iedereen zou moeten praten zou ik nog wel minstens een week lang bezig zijn met deze update! xD
Ook mocht in woensdag de aanbidding gaan leiden met mijn gitaartje, wat echt tof was. Iedereen zegt dat ze het goed vonden klinken, maar ik vond dat ik het zelf niet echt al te best deed, dus zit ondertussen mezelf wel echt te verbeteren daarin, maar eh, ik ben blij dat ze ervan kunnen genieten. En natuurlijk geniet ik er zelf ook alsnog van, want God wordt geprezen en daar gaat het om, niet om hoe het klinkt, maar hoe wij tot Hem klinken.

De vrijdag had ik nog een 21-diner van Kesh, met wie ik woonde op de Preekstoel in Delft. Ik was super extra gekleed, maar denk dat ik wel de beste outfit had hands down. Samen met Walliey en Pecka hadden we een liedje geschreven voor Kesh, op de beat van Stupid. Het was uiteraard een geweldig liedje, want ik heb er onder andere aan gezeten. Nee maar het was oprecht hillarisch, ze genoot ervan, wij genoten ervan. En ik heb als cadeau uiteraard merch van AMBITION gegeven, want zij zong erin en het was op die dag uitgebracht! AMBITION’s debuut is echt bizar. Het heeft al op Spotify 150 streams, wat voor een 1e week echt goed is en ik heb een nieuw record qua luisteraars, op 89, wat veel hoger is dan de 60 van eerst!

Het weekend had ik afgesloten door met mijn New Wine vriendengroepje naar One Event in Veenendaal te gaan, waar Johan Toet sprak. Hij deed daad al redelijk snel een oproep aan mensen om Jezus aan te nemen, voor zij die nog niet geloofde, en 20 mensen namen Jezus aan!!! Echt geweldig!!! En daarna deed hij een oproep om je te laten dopen en ongeveer 50 mensen lieten zich dopen wat ook echt bizar is! Onder andere Joanne en Teun, twee van mijn vrienden lieten zich dus dopen en man, wat maakte mij dat gelukkig! Er is echt feest in de hemel daardoor en het ontroert me nog steeds!!
De dag erna probeerde ik te overleven in een NGK-kerk.

Week van Intimiteit

En zo komen we bij deze week, la semaine finale. Deze week ging over intimiteit en het ding wat deze week gebeurde was namelijk dat we als groep echt verbonden werden en dus echt intiem met elkaar mochten groeien. Ik heb nog meer mogen verbinden met anderen, maar het hoogtepunt van de week is voor mij wel hands down de woensdagavond. We gingen met de fulltimers met zijn allen bij iemand thuis eten en slapen en de helft van de groep vertelde zijn getuigenis. En man, wat moest ik veel tranen laten vallen. Het is echt bizar wat iedereen heeft meegemaakt en waar iedereen vandaan komt, maar het is nog bizarrer hoe God zich tot iedereen openbaart en ineens alles omkeert.
Maar het is zo krachtig om elkaars getuigenis te horen, om te weten wat iemand allemaal heeft meegemaakt en om zo te begrijpen wat iemand met zich mee heeft gedragen. Als iemand nu iets overwint kan je er zo veel meer in verheugen voor de ander. Later die nacht gingen we nog met een klein clubje dieper wat levensdingen door en daar bereikten we dan ook wel onze toppunten van kwetsbaarheid naar mijn gevoel, maar je voelde God gewoon zo krachtig door die momenten heen werken. Als je gewoon eindelijk dingen waarmee je zit uitspreekt, dan kan de Trooster komen, en dan kan God eindelijk Zijn werk doen, en wat ben ik er dankbaar om dat ik onder andere gewoon dingen mocht delen in de groep. Ik ben ook zo blij om iedereen en wat iedereen bijdraagt en dat ze onderdeel zijn van deze fantastische groep!

Maar uiteraard doet God in mij elke week Zijn werk (blijkbaar). Een van de dingen waar ik die avond eerlijk over was, was dat ik sinds de bloem totaal niet meer in het profetische kon wandelen zoals ik eerst kon. Nu begrijp ik waarom, maar toen vond ik het echt frustrerend, vooral omdat God het profetische echt op mij heeft gelegd, dus ik voelde me eigenlijk gewoon lichtelijk nutteloos. Ik zei dus tegen de groep dat ik er echt mee zit dat de profetische woorden en beelden niet echt kwamen. Gelukkig zeiden ze wat er wel allemaal gebeurde door mij heen en dat ik alsnog een zegen was, dus in die zin werd mij geopenbaard dat God nog steeds op de andere manieren door mij heen werkte die weken.

De volgende dag wilde ik dus gewoon op een manier dienen wat me sowieso zou kunnen lukken, namelijk door “poëtisch” te doen. Ik vroeg aan een van de studenten of ze een gedicht of een liedje wilde en uiteindelijk schreef ik dus tijdens de les een liedje voor haar. Ze was er dankbaar en blij mee en toen wilde ik het voor alle fulltimers schrijven. Die schooldag schreef ik dus 7 liedjes en had ze allemaal gespeeld voor wie het geschreven was. En hier komt dan het bizarre:
ze bleken profetisch te zijn.
Ik werd geschockeerd toen ze dit zeiden, maar kon er alleen maar door lachen uiteindelijk. God die liet de profetische kant niet verwateren, hij wilde mij gewoon nieuwe manieren van profetie geven. En dat sluit eigenlijk alleen maar aan op een gevaarlijk gebed dat ik dus een paar weken eerder bad: “wilt U mij nieuwe manieren om te profeteren geven”. Dus toen werd alles duidelijk. Later die avond schreef ik alle liedjes af en die dag heb ik dus 13 liedjes geschreven en dan bedoel ik volledige liedjes!

Ja God is goed.

Voor de rest weer worship gedaan deze week, en weer wilde ik dat ik het beter deed, maar daarom oefen ik alvast voor volgende week :)

In het weekend ging ik nog met de J.V. van mijn gemeente chillen, en het was prima. We sliepen in de kerk, en ik sliep als enige in de kerkzaal en specifiek in de kansel, dus mocht de week van Intimiteit erg intiem afsluiten :)

De dag erna gingen we naar de Efteling en in 6 uur tijd ben ik maar in 1 attractie geweest en dat waren de gondola’s. Ik wilde liever tijd met God besteden dan naar de Efteling. De zondag ben ik dus voor het eerst naar de samenkomst van I Am geweest en ik genoot er echt enorm van. Ik had Jurian, een goede vriend van mij meegenomen en hij genoot er ook echt enorm van.
Daarna gingen we nog met wat fulltimers lunchen in Ambacht en konden we nog meer naar elkaar groeien, en zo is de week van Intimiteit dus echt volledig afgesloten.

Er is echt zoveel gebeurd deze maand. Dit is maar een klein beetje, want de hoeveelheid aan openbaringen die ik heb gekregen zijn enorm. Heb ook alweer allemaal nieuwe liedjes geschreven sinds AMBITION uit is en überhaupt zijn er gewoon veel dingen gebeurd.
Dus als je vragen hebt, bel me dan, of stuur een berichtje, of spreek me aan in het echt. Ik vind het geen probleem om dingen te delen!

Tot de volgende update,

“Dit is wat blijft: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.”
1 Korintiërs 13:13

Google Sites

Report abuse