Het moet niet als een verassing komen, maar elk mens heeft wel redelijk wat verborgen verlangens; dingen die in iemands’ hoofd rondspoken, die voor de medemens niet bekend zijn. Als mensen mij vragen “Aurelio, wat verlang jij eigenlijk?” dan denk ik dat, maar dan zeg ik dat niet.
Voordat jullie denken dat ik gelijk mijn diepste “geheim” ga onthullen, dat ga ik dus niet. Ik heb zoiets ook niet, want ik denk dat de meeste mensen die ik vaker in een week spreek wel weten wat mijn “geheimen” zijn. Ik leef niet met een masker op.
Nee, ik wilde het eigenlijk hebben over een van mijn verlangens die eigenlijk niemand echt weet, en het is dat ik vandaag stille tijd (tijdens mijn werk) heb gehad, dat het ineens duidelijk werd. Ik wil alvast zeggen, ik ben geen psychopaat, of wat dan ook, geen zorgen. Maar in ieder geval, mijn grote verlangen is eigenlijk continu dit:
Ik verlang ernaar dat de wereld brandt, compleet.
Kijk, ik heb meer dan genoeg momenten in mijn leven gehad dat ik klaar was met alles, en toen kwam de Geest vurig in me, en sinds dat moment is het zeker nog wel meerdere keren teruggekeerd. Af en toe voelt de hele wereld als je vijand, in ieder geval voor mij. En als je dan ook nog eens moeite hebt met God of het geloof, dan is het simpel om zoiets te denken, in ieder geval voor mij. Wel tik ik mezelf elke keer meteen zodra ik zoiets denk, want ik weet ook wel dat het niet goed is, maar toch is dat verlangen er dan even.
Het zijn zelfs deze gedachtes waardoor ik af en toe dacht dat ik daadwerkelijk de slechterik ben in dit grote verhaal, dat ik echt de vijand ben van de wereld, maar gelukkig ben ik dat niet.
Maar als ik niet in zo’n situatie zit, dan verlang ik er alsnog naar dat de hele wereld brandt!
Nu denk je wellicht “oké Aurelio, je hebt het compleet verloren. Ik bel wel Dr. Phil, ofzo. In dat geval, nee bedankt, want Dr. Phil is een scam. En daarnaast, heb ik het niet compleet verloren, want dat leg ik nu uit:
Toen ik dus mijn tijd met God nam vannacht, toen werd ontmaskerd dat ik er altijd naar verlang dat alles brandt, de hele wereld. Een van mijn doelen is zelfs om altijd mensen te kunnen aansteken, aansteken voor Jezus, voor het Koninkrijk, voor Gods’ volmaakte wil en Zijn roepingen op iedereens’ levens.
Ik wild dat de wereld brandt in dat vuur. Ik wil dat iedereen in de fik staat voor Hem! De hele wereld.
En dat vond ik best wel grappig, want of ik dus goed of slecht in mijn vel zit, ik wil dat de wereld brandt, en hard ook.
En nu we toch bezig zijn met dit, laat me even iets delen wat op mijn hart zit.
De afgelopen dagen heb ik heel vaak specifieke dingen van God ontvangen, en allemaal duidt het op een ding “doorbraak”. Ik voel als het ware de hele tijd iets in de luchts hangen, iets groots. De tijden veranderen. Er komt iets groots. Dit is de tijd van doorbraak, dat is wat ik geloof. Want volgend jaar wordt een groots jaar. Maar daarom zal de doorbraak nu al komen, daarom zal het arsenaal nu al aangevuld worden, en zal iedereen zijn wapen ontvangen. Daarom zal degene die zijn koker voor de pijlen is kwijtgeraakt zijn koker terugvinden en de poort voorbij de muur geopend worden.
Bliksem komt om energie te geven
Dit is de tijd. Dit is niet het begin, en dit is ook niet het eind, maar dit is belangrijk. Dit is nodig.
Ik zal hun en het gebied rond Mijn heuvel een zegen geven, en Ik zal de regen op zijn tijd doen neerdalen. Regens van zegen zullen er zijn. De bomen op het veld zullen hun vrucht geven, het land zal zijn opbrengst geven, en ze zullen onbezorgd in hun land wonen. Dan zullen ze weten dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik de stangen van hun juk breek en ze red uit de hand van hen die zich door hen lieten dienen.
(Ezechiël 34:26-27)