Helden

"Everyday is a special day..."

Deze jongen ziet er misschien niet zo uit, maar hij had in zijn hoofd een heel lied bedacht, met een erg catchy melodie en een op zich wel mooie tekst, die best wel kinderlijk is, maar dat maakte het misschien wel zo mooi.
En geloof het of niet, hij droomde ervan om een held te zijn. 

Narigheid bleef om hem heen zijn, maar toch bleef hij doorgaan, vol hoop, vol geluk, vol kracht. Zo onstond dat lied.

Terwijl de jongen groeide bleef het lied met hem meegroeien. Het lied was onderdeel van de jongen, van zijn kant die hoop bracht. Toch was er nooit een moment dat het goed klonk. Of de jongen had de vaardigheden niet om er een echt volledig lied van te maken, of de jongen verloor die hoop.

We zijn nu 12 jaar later en de jongen had pas weer alle hoop verloren, net na hij weer op een hoogtepunt met hoop stond, maar zelfs die donkere periode was weer tijdelijk, want nu heeft hij weer alle hoop en kracht terug, en zelfs meer dan eerst.
Hoezo? Omdat zijn jonge zelf weer voortleeft in hem. De jongen die hoop bleef houden in de pijnlijke tijden, de jongen die wist dat hij mocht zijn wie hij was, de jongen die een held wilde worden. Het waren deze idealen die weer plaats mochten maken in het hart van de jongen, die zo zijn hart mochten versterken, zijn wezen.

En zo zijn de gedachten en de muziek van de jongere hij en de huidige hij samengesmolten tot de laatste versie van het lied wat deel uitmaakt van hem, het lied wat eindelijk na twaalf lange jaren zijn bestemming mag vinden. Het lied wat hoop en heldhaftigheid uitstraalt. 

Deze jongen ben ik.
Dus als je me zou vragen: "Wie ben je?"
Dan zou ik de antwoord van mijn vroegere ik geven:

"Ik ben iemand die een held wilt zijn"

P.s. Als je het lied graag wilt horen, gewoon aan me vragen. Misschien zing ik er wel speciaal voor je bij ;)